De directie van AGC Glass Europe, het vroegere Glaverbel, wil nog maar eens overgaan tot afdankingen. In de vestiging te Zwankendamme (Zeebrugge) verdwijnen 109 van de 300 jobs. De fabriek maakt spiegelglas, dubbelglas en autoruiten. De afgelopen jaren waren er al meerdere herstructureringen waarbij personeel afvloeide. Het wordt tijd dat er een stevig antwoord wordt geboden op de directie. Er wordt winst gemaakt en het orderboek was goed gevuld. Om de huidige situatie te begrijpen, is het nuttig om een kort overzicht te bieden van de geschiedenis van Glaverbel.
Begin 1975 kondigde de directie van de holding Glavebel-Mécaniver, die de afdeling plat glas van de multinational BSN Gervais Danone controleerde, haar beslissing aan om de ovens van het filiaal in Gilly te sluiten tegen de eerste februari. De arbeiders zouden simpelweg ontslagen worden. Onmiddellijk gingen zij in staking, bezetten ze het bedrijf en verkozen ze een stakingscomité. De staking zou zeven weken duren. Het was een klassenconflict zonder medelijden tegen een machtige multinational. De arbeiders hadden een grote troef, hun traditie van strijdsyndicalisme. Bij de afdeling van Glaverbel in Zwankendamme weigerde de vakbondsleiding de staking in Gilly te steunen. De reden? De vakbondsleiding vond de Waalse arbeiders “onredelijk”.
In 2004 kwam er in Lodelinsart bij Charleroi een nieuwe herstructurering bij Glaverbel Coating. Het doel was om 40% van het personeel op twee jaar tijd te laten afvloeien. Dat kwam neer op bijna 100 van de 240 arbeiders. Glaverbel Coating is gespecialiseerd in de productie en de veredeling van glas met zonwerende coatings voor de mondiale markt van grote bouwwerken. In een mededeling zegt de groep dat de vestiging in Lodelinsart zwaar verlieslatend is . In datzelfde jaar verdwijnen 20 jobs bij Glaverbel in Roux. Begin 2005 volgt een herstructurering bij AGC Automotive (ex-Splintex) waarbij de acties van het personeel de steun krijgen van de arbeiders van de Glaverbel-vestigingen rond Charleroi. Bij AGC Automotive zouden 284 van de 840 jobs verdwijnen. Er werd meer dan 100 dagen gestaakt. Hier kan je een artikel lezen over de afloop van deze staking, het betreft een interview met Gustave Dache (auteur van het nieuwe boek over 60-61 en voormalig arbeider uit de glassector).
In Zwankendamme bij Zeebrugge werden de afgelopen tien jaar verschillende herstructureringen doorgevoerd. Begin 2006 verdwenen 42 jobs. Het ging om jobs bij dochterondernemer Seapane dat vooral dubbelglas produceerde. De vakbonden reageerden gematigd omdat het aantal “naakte ontslagen” zou beperkt worden. Er werd vooral gewerkt met brugpensioen op 55 jaar. Daartoe moest het bedrijf erkend worden als onderneming in herstructurering waarbij minstens 10% van de arbeiders wordt getroffen. De verantwoordelijke ACV-secretaris verklaarde toen in de media: “We hebben alle vertrouwen dat het niet tot 42 ontslagen zal komen.” De ABVV-verantwoordelijke voegde er aan toe: “We weten dat het er minder goed gaat en hebben als vakbond ook respect voor de moeilijke situatie van het bedrijf.” En de ACV-secretaris nog: “Deze herstructurering is nodig om het bedrijf rendabel te maken voor de toekomst.”
Het heeft niet lang geduurd vooraleer opnieuw tot ontslagen werd overgegaan. In 2007 veranderde Glaverbel de naam van het bedrijf tot AGC Glass Europe om nauwer aansluiting te vinden met de naam van het Japanse moederbedrijf AGC. In november 2010 volgde de bekendmaking van 109 jobs die verloren gaan bij AGC Glass Europe. De beslissing werd meegedeeld op de ondernemingsraad. De directie stelde dat er “slechte toekomstverwachtingen” zijn alsook een “overcapaciteit” en een te sterke “concurrentie elders in Europa”. Nochtans maakt AGC Glass Europe in Zeebrugge winst en is het orderboekje goed gevuld. Met de nieuwe golf van afdankingen zou een derde van het personeel verdwijnen, nu werken er nog 300 arbeiders. Dit is de vierde herstructurering op tien jaar tijd. Ooit werkten er 2.000 arbeiders in Zeebrugge, nu zouden er nog 200 overblijven.
Dit stelt de vraag over welk antwoord er zal komen op de afdankingen. Pas 24 dagen na de bekendmaking van de herstructurering werd actie gevoerd en intussen wordt het overleg met de directie afgewacht om te zien hoeveel arbeiders met brugpensioen kunnen en hoeveel er uiteindelijk worden afgedankt.
Wij denken dat een strijdbaar antwoord noodzakelijk is. Als we de logica van de directie aanvaarden, dan gaan we van herstructurering naar herstructurering waarbij alle verworven rechten uit het verleden op de helling worden gezet. Het personeel moet zich organiseren om collectief neen te zeggen aan een directie die enkel de winsten op korte termijn wil opdrijven en daartoe zelfs bereid is om een sociaal bloedbad aan te richten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten