maandag 28 december 2009

Gezondheidszorg hervormd in de VS

De traditionele Media en de EU verzwijgen (manipuleren) de werkelijke toestand in verband met de Obama-ziekteverzekering.

Amerikaanse Senaat steunt aanpassing gezondheidszorg. Maandagochtendvroeg stemde de Senaat een ordemotie om haar versie van de hervorming van de gezondheidszorg deze week erdoor te krijgen. Het voorstel zal hard snijden in Medicare, zorgt voor de winsten van de grote verzekeraars en farmaceutische producenten en zal leiden tot een vermindering in de zorg van miljoenen gewone Amerikanen.

De bescherming van de patiënt en betaalbare zorg Act, begroet door president Obama als een "grote overwinning voor de Amerikaanse volk ', is in werkelijkheid een grondig reactionair stuk wetgeving. De centrale focus van de rekening van 871 miljard dollar zal worden betaald door de overheid, onder meer door 400 miljard te besparen in Medicare, een regeringsprogramma voor o.a. ouderen en gehandicapten.

Werkgevers zijn niet verplicht om hun werknemers te voorzien van de gezondheidszorg dekking, tegenover slechts een nominale boete voor sommige werknemers geweigerde dekking. Als ze dat doen, zijn ze alleen nodig om de dekking van 60 procent van de kosten en het aandeel van de werknemers van de premie kan oplopen tot 9,8 procent van hun inkomen.

Steun voor Obama's health care revisie is gedaald tot een nieuw dieptepunt van 32 procent, volgens de laatste NBC News /Wall Street Journal.

De aandelen van de bedrijven uit de gezondheidszorg stegen fors deze week. Het beursherstel bood een aanwijzing van de richting waarin de hervormingen gaan. De verzekeraars en farmaceutische producenten kunnen op beide oren slapen en Wall Street is zich daar terdege bewust van.

woensdag 23 december 2009

maandag 7 december 2009

Change? Forget it!


Obama de heilige vader, de vredesduif, de nobelprijs voor de vrede

Change forget it.

De Verenigde Staten hebben grote invloed op 191 regeringen van VN-lidstaten. De verovering, bezetting of andere vorm van overheersing van deze landen wordt gehandhaafd door een geïntegreerd netwerk van militaire bases en militaire installaties die de hele planeet omvatten (de continenten, de oceanen en de ruimte). Al deze bases moeten bijdragen aan het functioneren van een wereldrijk waarvan de precieze omvang moeilijk vast te stellen is.
Het aardoppervlak wordt ingericht als een groot slagveld
Het proces van militarisering wordt gekenmerkt door gewapende agressie, oorlogsvoering en interventies, zogenaamde samenwerkingsverbanden. Deze 'samenwerkingsverbanden' maken het VS-plan op handels- en investeringsgebied opnieuw duidelijk. De economische ontwikkeling van de VS wordt gegarandeerd doordat de controle van regeringen en organisaties op hun eigen land zoveel mogelijk verkleind wordt. In het streven naar een effectieve overheersing wordt er enorm veel geld over de balk gegooid, vooral in regio's met een strategisch potentieel wat betreft natuurlijke rijkdommen. Deze rijkdommen worden gebruikt om de structuren en het functioneren van de VS te consolideren.
De V.S.
700 militaire basissen op de Wereld, 129 basissen diep ondergronds, militair aanwezig in 156 landen, 255.065 militairen op de wereld, 10.000 Kernwapens (gesofistikeerde raketten, bommen)
Bron : Global Research, 1juli 2007, Associated Press

zaterdag 21 november 2009

Amerikaanse militaire basissen






Wat de media (tv, radio, dag en weekbladen) bewust verzwijgen


Dit is geen nieuw gegeven, de Media zelf is onderworpen aan wat mag en niet mag. Afleidingstaktiekken met allerlei Soap’s, brood en spelen op TV, Regeringen en traditionele politieke VIP’s die zich slaafs onderwerpen aan wat de VS wil.


Daarom is het zeker nodig dat er mensen zijn die ook het boekje open doen van de VS en niet enkel en alleen het boekje van de landen of individuen die zich openliik durven uitspreken tegen de zogenoemde “vijanden van de VS".


Het werelds VS Imperium (keizerrijk) is reël en alle middelen (zoals oorlogen uitlokken met valse argumeneten en zogezegd in naam van god, de vrijheid en de democratie zijn goed om het groter temaken) de VS heeft 1000 militaire basissen op de wereldbol staan en 129 diepe ondergrondse militaire basissen in de VS zelf, volledig uitgerust met voedsel en brandstof voor de VS oorlogsmachine enin geval van nood als vluchtbunker voor de leden van de Regering maar ook kernkop raketten en andere gesoffistikeerde wapens.


De Change zal niet komen van Bovenaan (Obama) maar van onderaan, de werkende mensen zelf.

Het wereldwijde netwerk van Amerikaanse militaire bases
Prof. Jules Dufour
Het Amerikaanse bedrijfsleven en de Amerikaanse strijdkrachten streven ernaar de wereldwijde controle te verwerven over alle economische, maatschappelijke en politieke activiteiten van de mensheid. Aan dit proces ligt een variatie aan directe en indirecte militaire interventies ten grondslag. Uiteindelijk komt de strategie van de VS neer op een proces van wereldwijde onderwerping .
In het 'Global Report' uit 2000 werd de 'Toestand van de Wereld' uiteengezet. De nadruk werd gelegd op verschillende zogenaamde 'dreigingsniveaus' die de Amerikaanse belangen negatief konden beïnvloeden of ondermijnen. Twintig jaar later hebben de Amerikaanse strategen in een poging om hun militaire interventies in verschillende werelddelen te rechtvaardigen een nieuw concept uitgedacht. De 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme', het grootste bedrog in de Amerikaanse geschiedenis. Deze 'oorlog' dient als voorwendsel om wereldwijd gewapend op te treden tegen iedereen die zich verzet tegen de Amerikaanse hegemonie. Er ontwikkelt zich een nieuwe vorm van slavernij, aan de hand van militarisering en de 'vrije markt'.


Waar is de dreiging?


Belangrijke elementen van de strategie die moeten leiden tot een door de VS gedomineerde wereld zijn:



  1. De controle van de wereldeconomie en de financiële markten.

  2. Het beschikken over alle natuurlijke rijkdommen (grondstoffen en energievoorraden). Dit is de hoeksteen van de Amerikaanse macht en het wordt vormgegeven door de activiteiten van de multinationale bedrijven.

De politieke reikwijdte van de VS: Een netwerk van militaire bases
De Verenigde Staten hebben grote invloed op 191 regeringen van VN-lidstaten. De verovering, bezetting of andere vorm van overheersing van deze landen wordt gehandhaafd door een geïntegreerd netwerk van militaire bases en militaire installaties die de hele planeet omvatten (de continenten, de oceanen en de ruimte). Al deze bases moeten bijdragen aan het functioneren van een wereldrijk waarvan de precieze omvang moeilijk vast te stellen is.
Uit bekende, goed gedocumenteerde en publiek toegankelijke informatie zoals het 'Annual Report' van het Amerikaanse Congres, kunnen we een redelijk gedetailleerd beeld schetsen van de structuur van de Amerikaanse militaire uitgaven, van het netwerk van Amerikaanse militaire bases en van de Amerikaanse militair-strategische aanwezigheid in de verschillende werelddelen.
Het doel van dit artikel is om een samenvattend beeld te schetsen van het wereldwijde netwerk van militaire bases die onder controle staan van de Verenigde Staten. De verspreiding van deze bases zal onderzocht worden en tevens worden de jaarlijkse kosten van hun activiteiten bekeken.
In het tweede deel van het artikel zal de nadruk worden gelegd op het verzet dat overal ter wereld plaatsvindt tegen deze bases. In een vervolgartikel zullen de militaire netwerken van andere nucleaire grootmachten waaronder het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland, geanalyseerd worden.


I. De militaire bases
Militaire bases worden wereldwijd ingericht voor trainingsdoeleinden, voor de opslag en het gevechtsklaar maken van wapens ten behoeve van de nationale strijdkrachten. Heel veel is er niet bekend over deze bases vanwege het eenvoudige feit dat ze niet voor het grote publiek toegankelijk zijn. Ze kunnen diverse vormen aannemen, afhankelijk van de militaire functie die ze vervullen. Grofweg kunnen ze worden ingedeeld in vier categorieën:



  • luchtmachtbases

  • landmachtbases

  • marinebases

  • communicatie- en spionagebases

II. Meer dan 1000 Amerikaanse legerbases en/of militaire installaties
De belangrijkste informatiebronnen over deze militaire installaties (zoals C. Johnson, the NATO Watch Committee, the International Network for the Abolition of Foreign Military Bases) laten zien dat de Verenigde Staten wereldwijd tussen de 700 en 800 militaire bases beheren of controleren. De aanwezigheid van Amerikaanse militairen in 156 landen is bevestigd. In totaal zijn er wereldwijd 255.065 Amerikaanse soldaten uitgezonden. Deze bases omvatten meer dan 845.441 gebouwen en andere faciliteiten. Volgens Gelman, die in 2005 de officiële cijfers van het Pentagon bestudeerde, kan ervan worden uitgegaan dat de VS beschikken over 737 militaire bases in het buitenland. Als we de bases op Amerikaans grondgebied erbij optellen omvat de totale oppervlakte die Amerikaanse bases in het binnen- en buitenland innemen ongeveer 2 miljoen hectare. Daarmee is het Pentagon een van de grootste grondbezitters ter wereld (J. Gelman, 2007).
Een nadere beschouwing van de militaire bases in Noord-Amerika, Latijns-Amerika, West-Europa, het Midden-Oosten, Centraal-Azië, Indonesië, de Filippijnen en Japan laat zien dat een aantal ervan gebruikt wordt voor inlichtingendoeleinden. Nieuwe locaties worden vaak ingericht als spionagebases die gebruikmaken van satellieten.


Het aardoppervlak wordt ingericht als een groot slagveld
Deze militaire bases en andere installaties zijn volgens een commandostructuur ingedeeld in vijf geografische zones en vier verenigde commando-eenheden (kaart 4). Elke eenheid staat onder het bevel van een generaal. De aarde wordt opgevat als één groot slagveld dat vanuit de bases voortdurend gecontroleerd kan worden.
De geografische zones en hun hoofdkwartieren zijn: het Northern Command (NORTHCOM) (Peterson Air Force Base, Colorado), het Pacific Command (Honolulu, Hawaii), het Southern Command (Miami, Florida), het Central Command (CENTCOM) (MacDill Air Force Base, Florida) en het European Command (Stuttgart-Vaihingen, Duitsland). De vier verenigde commando-eenheden zijn het Joint Forces Command (Norfolk, Virginia). het Special Operations Command (MacDill AirForce Base, Florida), het Transportation Command (Scott Air Force Base, Illinois) en het Strategic Command (Stratcom) (Offutt Air Force Base, Nebraska).


De NAVO-bases
De NAVO heeft haar eigen netwerk van militaire bases, 30 in totaal. Ze bevinden zich voornamelijk in West-Europa:
Whiteman (VS, Fairford), Lakenheath en Mildenhall (Verenigd Koninkrijk), Eindhoven (Nederland), Brüggen, Geilenkirchen, Landsberg, Ramstein, Spangdahlem en Rhein-Main (Duitsland) (zie foto), Istres en Avord (Frankrijk), Morón de la Frontera en Rota (Spanje), Brescia, Vicenza, Piacenza, Aviano, Istrana, Trapani, Ancora, Pratica di Mare, Amendolam Sigonella, Gioia dell Colle, Grazzanise en Brindisi (Italië), Tirana (Albanië), Incirlik (Turkije), Eskan Village (Saoedi-Arabië) en Ali al Salem (Koeweit). (wordt vervolgd)
Bron: Global Research, 1 juli 2007, vertaling Frans Willems.




Militaire uitgaven van de VS vanaf 1998.


Het wereldwijde netwerk van Amerikaanse militaire bases

Het Amerikaanse bedrijfsleven en de Amerikaanse strijdkrachten streven ernaar de wereldwijde controle te verwerven over alle economische, maatschappelijke en politieke activiteiten van de mensheid. Aan dit proces ligt een variatie aan directe en indirecte militaire interventies ten grondslag. Uiteindelijk komt de strategie van de VS neer op een proces van wereldwijde onderwerping.
In het 'Global Report' uit 2000 werd de 'Toestand van de Wereld' uiteengezet. De nadruk werd gelegd op verschillende zogenaamde 'dreigingsniveaus' die de Amerikaanse belangen negatief konden beïnvloeden of ondermijnen. Twintig jaar later hebben de Amerikaanse strategen in een poging om hun militaire interventies in verschillende werelddelen te rechtvaardigen een nieuw concept uitgedacht. De 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme', het grootste bedrog in de Amerikaanse geschiedenis. Deze 'oorlog' dient als voorwendsel om wereldwijd gewapend op te treden tegen iedereen die zich verzet tegen de Amerikaanse hegemonie. Er ontwikkelt zich een nieuwe vorm van slavernij, aan de hand van militarisering en de 'vrije markt'


III. De wereldwijde inzet van Amerikaanse militairen
In de Verenigde Staten zijn 6000 militaire bases of militaire opslagplaatsen (Wikipedia, februari 2007). Het totale aantal Amerikaanse militairen bedraagt ongeveer 1,4 miljoen waarvan er 1.168.195 in de VS of op Amerikaans grondgebied overzee gestationeerd zijn. Volgens cijfers uit dezelfde bron zijn er 325.000 VS-militairen in het buitenland gelegerd: 800 in Afrika, 97.000 in Azië (buiten het Midden-Oosten en Centraal-Azië), 40.258 in Zuid-Korea, 40.045 in Japan, 491 op de basis Diego Garcia in de Indische Oceaan, 100 op de Filippijnen, 196 in Singapore, 113 in Thailand, 200 in Australië, 16.601 militairen bevinden zich op zee. In Europa bevinden zich 116.000 Amerikaanse militairen waarvan er 75.603 in Duitsland gestationeerd zijn. In Centraal-Azië zijn ongeveer 1000 Amerikanen gelegerd op de Ganci Manas luchtmachtbasis in Kirgizië en 38 in het Georgische Kritanisi, waar zij trainingen verzorgen voor het Georgische leger. In het Midden-Oosten (met uitzondering van het Iraakse oorlogstoneel) zijn 6000 Amerikaanse militairen actief waarvan 3432 in Qatar en 1496 in Bahrein. Op het westelijk halfrond bevinden zich buiten Amerikaans grondgebied 6000 militairen, 700 in Guantánamo, 413 in Honduras en 147 in Canada.

IV. De operationele kosten van het wereldwijde militaire netwerk
De Amerikaanse defensie-uitgaven zijn volgens het Amerikaanse 'Center for Arms Control and Non-Proliferation gestegen van 404 miljard dollar in 2001 tot 626 miljard in 2007, waarbij de kosten van de Irak-oorlog niet inbegrepen zijn. Naar verwachting bereiken de defensie-uitgaven in 2008 640 miljard dollar. De uitgaven in 2006 zijn 3,7 procent van het Amerikaanse bruto binnenlands product en staan gelijk aan 935,64 dollar per inwoner.
Het defensiebudget ter hoogte van 396 miljard dollar dat in 2003 werd voorgesteld bedroeg in feite 417,4 miljard, hetgeen een groei betekent van 73 procent ten opzichte van 2000 (289 miljard). Deze uitgaven vormden meer dan de helft van het totale budget dat door het Congres goedgekeurd werd. Na 2003 komen de kosten van de Irak-oorlog en de bezetting daar nog bij. Deze kosten bereikten volgens het 'National Priorities Project' in maart 2007 een totaal van 413 miljard dollar. Schattingen van het ministerie vanDefensie voor 2007 komen neer op een bedrag van 440 miljard dollar.
Er zijn 1.332.300 mensen, militairen en overig personeel die betaald moeten worden. Bij deze uitgaven komen ook nog eens de extra kosten voor de 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme'. Deze kosten slokken een groot deel van het defensiebudget op. Amy Goldstein van de 'Washington Post' schreef in het artikel '2007 Budget Favors Defense' het volgende: "Het algemene beeld is dat de regering in 2007 doorgaat met wat ze de afgelopen vijf jaar gedaan heeft: er wordt meer geld uitgegeven aan het uitbouwen van de militaire capaciteit en aan het tegengaan van terroristische aanslagen op Amerikaanse bodem. Intussen wordt er bezuinigd op binnenlandse uitgaven variërend van onderwijsprogramma's tot het spoorwegtransport."

V. Amerikaanse bases ter bescherming van de strategische energiebronnen
Na 11 september 2001 begon Washington aan zijn 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme', eerst in Afghanistan en later in Irak. Andere landen die de Amerikaanse richtlijnen niet gehoorzaam opvolgden zoals Iran, Noord-Korea, Syrië en Venezuela, staan op de nominatie voor een mogelijke militaire interventie. Washington houdt landen die zich verzetten tegen de controle van Amerikaanse bedrijven over hun natuurlijke rijkdommen nauwlettend in het oog. Ook landen waarin verzet vanuit het volk plaatsvindt, waardoor de Amerikaanse belangen in het gedrang kunnen komen, hebben de bijzondere aandacht van de VS, vooral de Zuid-Amerikaanse landen. Vandaar dat president Bush een korte rondreis maakte naar Brazilië, Uruguay, Colombia, Guatemala en Mexico. Om de 'democratie en de handel te bevorderen', maar ook om de anti-Amerikaanse gevoelens bij de bevolking tegen te gaan.
In Centraal-Azië gebruiken de VS dezelfde benadering. Volgens Iraklis Tsavdaridis, secretaris van de 'World Peace Council': "Het oprichten van Amerikaanse militaire bases moet natuurlijk niet alleen gezien worden in het licht van directe militaire doeleinden. Ze worden altijd gebruikt om de economische en politieke doelen van het Amerikaanse kapitalisme te bevorderen. Zo zijn Amerikaanse bedrijven en de Amerikaanse regering er al lange tijd op uit om over een veilige leiding te beschikken van de Kaspische Zee in Centraal-Azië door Afghanistan en Pakistan naar de Arabische Zee voor de doorvoer van olie en gas. In deze regio is meer dan zes procent van de bekende oliereserves te vinden en bijna 40 procent van de gasvoorraden. De oorlog in Afghanistan en het opzetten van militaire bases in Centraal-Azië worden gezien als sleutelfactoren om een dergelijke pijpleiding te realiseren."
De Verenigde Staten zijn in oorlog in Afghanistan en in Irak. Deze militaire operaties zullen voortgezet worden tot de VS hun doel, dat zij 'VICTORY' gedoopt hebben, zullen bereiken. Volgens Wikipedia vechten er 190.000 Amerikaanse soldaten in deze landen. Alleen al bij operatie 'Enduring Freedom' in Irak zijn 200.000 militairen betrokken, waarvan 26.000 uit andere landen die de 'missie' van de VS ondersteunen. De komende maanden zouden nog eens 20.000 militairen aan andere contingenten kunnen worden toegevoegd. In Afghanistan nemen in totaal 25.000 soldaten aan de operaties deel.

VI. Militaire bases voor de controle van strategische duurzame energiebronnen
De Amerikaanse bases in het buitenland zijn voornamelijk gelegen in West-Europa: 26 in Duitsland, acht in Groot-Brittannië en acht in Italië. In Japan zijn er negen militaire locaties. De afgelopen paar jaar hebben de VSin het kader van de 'oorlog tegen het terrorisme' 14 nieuwe bases opgezet in en rond de Perzische Golf. Ook zijn er in Irak twintig nieuwe bases opgezet en versterkt, hetgeen om en nabij 1,1 miljard dollar gekost heeft. Het gebruik van tien bases in Centraal-Azië is geïntensiveerd. De VS onderhandelen met verschillende landen over het opzetten, aankopen, vergroten of huren van militaire bases. Dit geldt onder meer voor Marokko, Algerije, Mali, Ghana, Brazilië, Australië, Polen, Tsjechië, Oezbekistan, Tadzjikistan, Kirgizië, Italië en Frankrijk. Washington heeft eveneens een overeenkomst ondertekend voor de bouw van een militaire basis in Djibouti. Al deze initiatieven maken deel uit van een allesomvattend plan voor het opzetten van een hele reeks militaire bases die een corridor van west naar oost moeten vormen, van Colombia in Zuid-Amerika naar Noord-Afrika, het NabijeOosten, Centraal-Azië tot aan de Filippijnen toe. De Amerikaanse bases in Zuid-Amerika hebben als doel toegang tot en controle over de uitgebreide voorraden aan duurzame energiebronnen, de minerale en de watervoorraden in het Amazonebekken. (wordt vervolgd)

Bron: Global Research, 1 juli 2007, vertaling Frans Willems.


Het Amerikaanse bedrijfsleven en de Amerikaanse strijdkrachten streven ernaar de wereldwijde controle te verwerven over alle economische, maatschappelijke en politieke activiteiten van de mensheid. Aan dit proces ligt een variatie aan directe en indirecte militaire interventies ten grondslag. Uiteindelijk komt de strategie van de VS neer op een proces van wereldwijde onderwerping. (deel 3 en slot)

In het 'Global Report' uit 2000 werd de 'Toestand van de Wereld' uiteengezet. De nadruk werd gelegd op verschillende zogenaamde 'dreigingsniveaus' die de Amerikaanse belangen negatief konden beïnvloeden of ondermijnen. Twintig jaar later hebben de Amerikaanse strategen in een poging om hun militaire interventies in verschillende werelddelen te rechtvaardigen een nieuw concept uitgedacht. De 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme', het grootste bedrog in de Amerikaanse geschiedenis. Deze 'oorlog' dient als voorwendsel om wereldwijd gewapend op te treden tegen iedereen die zich verzet tegen de Amerikaanse hegemonie. Er ontwikkelt zich een nieuwe vorm van slavernij, aan de hand van militarisering en de 'vrije markt'.

Conclusie

Dit artikel spitste zich toe op de wereldwijde uitbouw van de Amerikaanse militaire macht. De Verenigde Staten zien het aardoppervlak als een uitgestrekt territorium dat veroverd, bezet en geëxploiteerd moet worden. Het feit dat de krijgsmacht van de VS de wereld opdeelt in geografische commando-eenheden is een levendige illustratie van deze geopolitieke realiteit. Door dit netwerk van militaire bases wordt de mensheid gecontroleerd en tot slaaf gemaakt. De voortdurende inzet van Amerikaanse troepen en het opzetten van militaire bases moet grondig geanalyseerd worden als we de aard van de Amerikaanse interventies in verschillende werelddelen willen doorgronden.

Het proces van militarisering wordt gekenmerkt door gewapende agressie, oorlogsvoering en interventies, zogenaamde samenwerkingsverbanden. Deze 'samenwerkingsverbanden' maken het VS-plan op handels- en investeringsgebied opnieuw duidelijk. De economische ontwikkeling van de VS wordt gegarandeerd doordat de controle van regeringen en organisaties op hun eigen land zoveel mogelijk verkleind wordt. In het streven naar een effectieve overheersing wordt er enorm veel geld over de balk gegooid, vooral in regio's met een strategisch potentieel wat betreft natuurlijke rijkdommen. Deze rijkdommen worden gebruikt om de structuren en het functioneren van de VS te consolideren.

Bron: Global Research, 1 juli 2007, vertaling Frans Willems.

Obama anders maar hetzelfde doel, het VS-imperialisme voluit steunen en het VS-kapitalisme redden

23 februari 2009: Obama: Afgaanse gevangenen hebben geen rechten. Hiermee zet hij de politiek van Bush verder. Hij wil voor een bedrag van 60 miljoen dollar de Bagramgevangenis uitbreiden.

2 juli 2009: Obama geeft 30 miljard dollar aan GM.

18 september 2009 De nieuwe Amerikaanse regering (Obama) benadrukt dat ze haar plannen voor een raketschild niet afvoert, maar wijzigt.

29 september 2009: Obama ,de Guantanamo gevangenis gaat nog niet dicht,

9 oktober 2009: VS maakt BUNKER bom, Lockheed Martin krijgt 51,9 miljoen dollar om de B2 bommenwerpers aan te passen .

Obama krijgt de Nobelprijs voor de vrede.

13 oktober 2009: Obama stuurt 13000 extra militairen naar Afganistan.

29 oktober 2009: defensiebudget 680 miljard dollar, waarvan 1,3 miljard om Taliban om te kopen.

4 november 2009: Obama verzet zich tegen elke steun aan het VN rapport dat spreekt over oorlogsmisdaden en mogelijke misdaden tegen de menselijkheid tijdens het Iraelisch offensief in GAZA vorige winter

5 november 2009: Shell krijgt ontginningsrechten gedurende 20 jaar op één van de grootste olievelden in Irak.

7 november 2009: 7,3 miljoen werklozen extra in de US

8 november 2009: hervorming Amerikaanse gezondheidszorg (2000 blz) Senaat moet het nog goedkeuren.

10 november 2009: Obama denkt er aan om tienduizenden extra soldaten naar Afganistan te sturen

18 nov. 2009: Obama: Guantanamo zal niet gesloten worden op eind jan. 2010 maar in de loop van volgend jaar…..


Wat er niet gezegd wordt door de media en de traditionele politieke partijen

Jaarlijks stort Washington 3 miljard dollar aan militaire steun op de rekeningen van het Israëlische ministerie van Defensie. De VS onderhouden daarnaast uitstekende militaire relaties met het land, ook onder het huidige Obama presidentschap.Volgens de Washington Times (2/10) heeft Obama tijdens het bezoek van de Israëlische premier Netanyahu aan het Witte Huis in mei van dit jaar, zijn goedkeuring uitgesproken over een al vier decennia oude geheime overeenkomst waarbij Israël zijn nucleair arsenaal mag behouden zonder dat het land de internationale inspecties moet ondergaan. Dat staat in schril contrast met de manier waarop Iran over zijn vermeend nucleair wapenprogramma wordt aangepakt en met initiatieven vanuit de Verenigde Naties om van het Midden-Oosten een kernwapenvrije zone te maken. Israël is een van de vier landen wereldwijd die geen partij is bij het Non-proliferatieverdrag. Dat heeft ook Duitsland niet gehinderd om het Israëlische nucleaire arsenaal zelfs een duw in de rug te geven. Enkele weken terug leverde Berlijn twee hypermoderne onderzeeërs van waarop nucleaire wapens kunnen worden afgevuurd. Israël bezit er inmiddels 5 exemplaren van. De jongste levering ging gepaard met een Duits subsidiebedrag van meer dan 300 miljoen Euro, goed voor een derde van de totale kostprijs.

Nov.2009, de eerste betoging van zwarte Amerikanen tegen de eerste zwarte president van de VS. Volgens de betogers zet Obama 'de imperialistische agenda van Washington' voort.'We stellen vast dat Barack Obama de blanke macht met een zwart gezicht vertegenwoordigt', riep een van de betogers door een megafoon. 'Hij is een instrument van onze imperialistische vijanden. We eisen onze vrijheid en we eisen de onmiddellijke terugtrekking van alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan', voegde Omali Yeshitela, de voorzitter van burgerrechtenbeweging 'Black is Back', eraan toe. Charles Baron, gemeenteraadslid van New York en voormalig lid van de Black Powerbeweging Black Panthers, verweet Obama dat hij zich niet bezighoudt met het lot van de arme Afro-Amerikaanse bevolking. 'We zijn niet tevreden over hem (...). De hoop op verandering was slechts een illusie voor de zwarte bevolking', zegt Baron.

vrijdag 20 november 2009

OPEL 1 jaar bla, bla, bla…..


  • 27 jan.2009: Vlaamse regering wil GM een staatswaarborg van 200 tot 300 miljoen € geven.
  • 8 mei 2009: Opel Antwerpen wordt afgebouwd.
  • 22 mei 2009: ABVV hoopvol over Magna piste voor Antwerpen.
  • 2 juli 2009: Obama geeft 30 miljard dollar aan GM.
  • 11 juli 2009: Overname Opel niet voor midden juli.
  • 13 aug. 2009: R.Kennes (ABVV) gematigd optimistisch overname Opel/Vauxhall
  • 9 sep. 2009: Saneringsoverleg bij Opel bijna rond.
  • 12 okt. 2009: Akkoord tussen Opel en Magna wordt donderdag ondertekend.
  • 13 okt. 2009: Opel Antwerpen gaat 20,2 miljoen € per jaar besparen op personeelskosten.
  • 16 okt.2009: Verkoop Opel pas volgende week.
  • 21 okt. 2009: weer een paar dagen uitstel voor Opel.
  • 23 okt.2009: EU beslist voor 27 nov. over overname Opel
  • 3 nov. 2009: Opel werknemers akkoord over besparingen Antwerpen 20,2 miljoen op personeelskosten
  • 4 nov. 2009: GM lost Opel niet maar wil 10.000 jobs schrappen.

    GM verkoopt Opel niet.

    Peeters verrast over GM beslissing.
  • 5 nov. 2009: W.Dillen (ACV) , we weten het niet meer …..

    Opel houdt vast aan sluiting Antwerpen.

    Vlaamse regering gaat “ preactief stappen zetten “, 500 miljoen € blijft ter beschikking …
  • 9 nov. 2009: Sanering Opel kan GM 8,5 miljard dollar kosten ….
  • 10 nov. 2009: Kennes (ABVV) nieuw ondernemingsplan “goed nieuws “ voor Antwerpen…..
  • 12 nov. 2009: Vlaamse regering praat maandag met Opel.
  • 13 nov. 2009: Opel heeft nog steeds nood aan overheidssteun.

    EU vakbonden gaan samen met Opel een plan opstellen….

    Kennes (ABVV)Geen enkel plan zonder werknemers bijdrage en overheidshulp zal kunnen.
  • 14 nov. 2009: Herstructurering Opel kan 7 miljard € kosten.
  • 16 nov. 2009: Verdict Opel Antwerpen binnen 2 weken ….. Peeters, Lieten en Muyters in overleg met GM, 500 miljoen € blijft ter beschikking. Peeters “Zeer open en direct” maar niets concreet.
  • 18 nov. 2009: Opel 10.000 banen weg in de EU.
  • 20 nov. 2009 : Opel: nooit gezegd dat er geen fabrieken moeten sluiten, een concreet plan tegen midden december.

Indien we als werkende mens een politieke vertaling willen van onze eisen, zullen we een nieuwe partij moeten opbouwen. LSP-PSL weet dat een dergelijke partij niet uit de lucht zal komen vallen. We beseffen dat zo’n nieuwe arbeiderspartij pas echt levensvatbaar zal worden als ze gedragen wordt door een belangrijk deel van de arbeidersbeweging, meer bepaald door delen van de vakbonden, op basis van ervaringen opgedaan in massabewegingen en massastrijd. Maar als we op de vakbondsleiding moeten wachten, kan het nog lang duren. Het is pas als er voldoende druk van beneden komt, dat de besten onder hen bereid zullen zijn hun kop uit te steken.

De potentiële kracht van de arbeidersklasse is aanwezig. We hebben vakbondsleiders nodig die deze macht ook durven gebruiken om onze jobs, lonen, pensioenen, etc. te verdedigen en de strijd van elke dag te koppelen aan het streven naar een andere maatschappij.

De arbeidersklasse heeft een partij nodig die deze strategie politiek kan en wil vertalen. Het is duidelijk dat de SP.a en de PS, ooit gezien door een meerderheid onder de arbeiders als hun partijen, niet meer bereid zijn het gevecht aan te gaan.

Indien we als werkende mens een politieke vertaling willen van onze eisen, zullen we bijgevolg een nieuwe partij moeten opbouwen.

Het volledige Programma van de LSP/PSL (Linkse Socialistische Partij) kan je lezen op Socialisme.be, een absolute aanrader voor alle mensen die voor een Politieke en syndicale “ Change “ willen strijden.

Wordt vervolgd.

zaterdag 14 november 2009

Obama wil Taliban omkopen

De nieuwe film van Michael Moore “Capitalism: A Love Story” kwam op vrijdag 2 oktober uit in meer dan 1.000 bioscopen in de VS. De film brengt een eenvoudige boodschap: “het kapitalisme is slecht” en moet vervangen worden door een systeem dat de belangen van de gewone bevolking laat voorgaan op de winst.

Change and Hope …. forget it.

Hoe staat het daar nu mee? Slecht, zo blijkt. Israël, dat al sinds 1967 een bezettende macht is, beschikt al jaren over een uitzonderingsstatuut als het gaat over het respecteren van de mensenrechten of meer algemeen het internationaal recht. In de Veiligheidsraad van de VN houden de VS al enkele decennia elk resolutie tegen die te zwaar op de Israëlische maag dreigt te vallen. Jaarlijks stort Washington tegen de 3 miljard dollar aan militaire steun op de rekeningen van het Israëlische ministerie van Defensie. De VS onderhouden daarnaast uitstekende militaire relaties met het land, ook onder het huidige presidentschap. Hoewel president Obama zich vastberaden lijkt te tonen in zijn verzet tegen de uitbreiding van joodse nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever, is daar op vlak van beleidsdaden weinig van te merken. Integendeel.

Volgens de Washington Times (2/10) heeft Obama tijdens het bezoek van de Israëlische premier Netanyahu aan het Witte Huis in mei van dit jaar, zijn goedkeuring uitgesproken over een al vier decennia oude geheime overeenkomst waarbij Israël zijn nucleair arsenaal mag behouden zonder dat het land de internationale inspecties moet ondergaan. Dat staat in schril contrast met de manier waarop Iran over zijn vermeend nucleair wapenprogramma wordt aangepakt en met initiatieven vanuit de Verenigde Naties om van het Midden-Oosten een kernwapenvrije zone te maken. Israël is een van de vier landen wereldwijd die geen partij is bij het Non-proliferatieverdrag. Dat heeft ook Duitsland niet gehinderd om het Israëlische nucleaire arsenaal zelfs een duw in de rug te geven. Enkele weken terug leverde Berlijn twee hypermoderne onderzeeërs van waarop nucleaire wapens kunnen worden afgevuurd. Israël bezit er inmiddels 5 exemplaren van. De jongste levering ging gepaard met een Duits subsidiebedrag van meer dan 300 miljoen Euro, goed voor een derde van de totale kostprijs.

Er valt dus uiteraard heel wat te zeggen over het feit dat deze president een prijs krijgt terwijl hij een illegale oorlog in Irak voert en die in Afghanistan zelfs uitbreidt, terwijl hij het grootste budget voor defensie ter wereld verder zet en geen enkele militaire basis van zijn land waar ook ter wereld sluit (hij zou heel wat meer kunnen besparen dan pakweg de Belgische regering op dat gebied!). Natuurlijk is het hypocriet om een dergelijk man een vredesprijs toe te kennen, laat staan de meest prestigieuze vredesprijs die er bestaat: de Nobelprijs

Obama verdedigt hetzelfde systeem waar Moore een brandende kritiek op levert in zijn film. Obama is geen socialist maar probeert net om het kapitalistisch systeem te redden van een vernietigende Grote Depressie zoals deze waarmee Roosevelt destijds werd geconfronteerd. Het is geen toeval dat de centrale economische adviseurs van Obama banden hebben met Goldman Sachs en andere grote bedrijven van Wall Street. In de plaats van de gewone Amerikanen centraal te stellen, zijn het de belangen van de banken en het winstsysteem die centraal staan.

November 2009: de eerste betoging van zwarte Amerikanen tegen de eerste zwarte president van de VS. Volgens de betogers zet Obama “de imperialistische agenda van Washington” voort.”We stellen vast dat Barack Obama de blanke macht met een zwart gezicht vertegenwoordigt”, riep een van de betogers door een megafoon. “Hij is een instrument van onze imperialistische vijanden. We eisen onze vrijheid en we eisen de onmiddellijke terugtrekking van alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan”, voegde Omali Yeshitela, de voorzitter van burgerrechtenbeweging 'Black is Back', eraan toe.

De betogers eisten ook dat Obama het Amerikaanse militaire commando in Afrika (Africom) ontbindt, niet meer intervenieert in Venezuela en een einde maakt aan het embargo tegen Cuba en Zimbabwe.

Charles Baron, gemeenteraadslid van New York en voormalig lid van de Black Powerbeweging Black Panthers, verweet Obama dat hij zich niet bezighoudt met het lot van de arme Afro-Amerikaanse bevolking. 'We zijn niet tevreden over hem (...). De hoop op verandering was slechts een illusie voor de zwarte bevolking', zegt Baron.

Er is nood aan een andere samenleving waarin de belangen en behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan. Dat is een socialistische samenleving. Werk mee met LSP aan de opbouw van een socialistisch alternatief op het kapitalisme dat ons steeds opnieuw crisis en miserie brengt!

Bronnen: Uitpers, LSP

zaterdag 24 oktober 2009

Nobelprijs voor de vrede...

“Elke president heeft zijn oorlog nodig"
“Volgens mij is de Amerikaanse regering inmiddels een institutionele oorlogsregering, die haar bestaansrecht vindt in oorlogvoering tegen kleine en lastige landen en volken, in een algemene poging de wereld te leiden voor haar eigen bestwil. Bij dit streven verschilt de ene oorlog niet veel van de andere, en elke president die herkozen wil worden, heeft er een nodig.” William Pfaff Columnist ( Tribune Media Services International ) .

Obama, vredesduif?
  • OBAMA 9/10/2009 : is akkoord om 51,9 miljoen dollar aan Lockheed Martin te geven om de B2 bommenwerpers aan te passen voor de VS BUNKER BOM.
  • OBAMA 13/10/2009 : stuurt 13.000 militairen naar Afganistan
  • OBAMA 18/09/2009 : de nieuwe Amerikaanse regering benadrukt dat ze haar plannen voor een raketschild niet afvoert, maar wijzigt
  • OBAMA 29/09.2009: Guantanamo gaat voorlopig niet dicht.
  • 18/09/2009. Voor de nieuwe regering onder leiding van president Barack Obama is de grootste uitdaging "de natie van de blijvende noodzaak van atoomkrachten te overtuigen", Zo zouden de kernkoppen van verouderde kruisraketten gemoderniseerd worden. Er zijn 400 kernraketten in de NAVO landen waarvan 20 in kleine Brogel.

zaterdag 17 oktober 2009

Het ware gezicht van de SPa bonzen


Sp.a-Kamerlid Hans Bonte heeft voor de start van het partijbureau van sp.a het ontslag gevraagd van voorzitster Caroline Gennez. Alle andere partijgenoten kunnen zich niet vinden in die uitspraak. "Lomp" en "dom" noemt collega-Kamerlid Maya Detiège zijn woorden. De Gentse burgemeester Daniel Termont: "Het is niet omdat een individu oerdom advies geeft, dat de voorzitter weg moet." Ook Vlaams viceminister-president Ingrid Lieten vindt dat Gennez "absoluut" moet blijven. Kamerlid Renaat Landuyt heeft lak aan de open communicatie in de pers: "Ik wil open gesprekken achter gesloten deuren".

zaterdag 26 september 2009

zaterdag 19 september 2009

zaterdag 12 september 2009

Geëvolueerd liberalisme


SP.a-voorzitster Gennez verklaarde voor de verkiezingen in een interview dat socialisme voor haar een vorm van "geëvolueerd liberalisme" is. Wellicht is dat de reden waarom voormalige bedrijfsleiders zoals Ingrid Lieten vanuit het niets naar de top van de partij worden doorgeschoven?

dinsdag 25 augustus 2009

VS-imperialisme: een lange geschiedenis van onderdrukking en geweld



De oorlogen in Afghanistan en Irak werden destijds door Bush voorgesteld als een oorlog voor “democratie”. In werkelijkheid lagen deze oorlogen in het verlengde van een lange geschiedenis van bloedig imperialisme en onderdrukking. Het begon al met de opkomst van de VS en de onderdrukking van oorspronkelijke bewoners...

Een hoofdstuk dat geschrapt werd in de geschiedenis van het Amerikaanse kapitalisme: de verovering van de Indianen

Waarom heten indianen “indianen” als ze in Amerika wonen en niet gewoon “Amerikanen”?

Colombus zocht per schip een weg naar India. Toen hij aan wal ging noemde hij de bewoners Indianen en het onbekende land Amerika. De oorspronkelijke bewoners waren dus Amerikanen.

Hierop volgde een gewelddadige (genocide) uitroeing van de Indianen. Generaal Sheridan stelde in 1868/69: “Er zijn geen goede Indianen tenzij dode Indianen”.

Eind 19de eeuw: de paar duizenden overlevende Indianen werden gevangen genomen en in reservaten (concentratiekampen) gedropt onder regeringscontrole.

Het VS-imperialisme werd groot op de kap van de onderdrukking van de Indianen en heeft die bloedige interventiepolitiek verder gezet in het buitenland. Alle middelen zijn daarbij goed, van het platbombarderen van andere landen tot het inzetten van betaalde huurlingen of een verdeel-en-heerspolitiek. Op dit vlak is “No Change” de regel in de VS.


VS-bombardementen sinds 1945

  • CHINA 1945/46 ….. 50/53
  • KOREA 1950/53
  • INDONESIE 1958
  • GUATEMALA 1954/60
  • CUBA 1959/60
  • VIETNAM 1961/73 (2 miljoen doden)
  • KONGO 1964
  • LAOS 1964/73
  • PERU 1965
  • NICARAGUA 1980
  • SALVADOR 1980
  • GRENADA 1983
  • LIBIE 1986
  • PANAMA 1989
  • BOSNIE 1995
  • SOEDAN 1998
  • JOEGOSLAVIE 1999
  • AFGANISTAN 2001/09
  • IRAK 2003/09 (200.000 doden )

    Dit is de realiteit: meer dan 20 massale bombardementen op 19 landen met slimme bommen, witte fosfor, clusterbommen, kruisraketten, verarmd uranium,...

    Alle traditionele Europese partijleiders en media (TV en geschreven pers) weigeren dit in vraag te stellen, integendeel zij blijven het VS-imperialisme steunen. Zelfs de zogenaamde “socialisten” weigeren resoluut in te gaan tegen dit terrorisme.

  • zaterdag 16 mei 2009

    De crisis

    dinsdag 14 april 2009

    HOPE voor de rijken maar NO CHANGE voor de arbeiders en armen



    Obama: anders, maar toch hetzelfde?

    Het VS-imperialisme blijft streven naar gebiedsuitbreiding en zet daartoe duizenden miljarden dollars en militaire overmacht in, onder meer met 250 kernkoppen in EU-landen. Peilingen geven nog een grote populariteit aan voor de regering-Obama, maar de kloof tussen de perceptie en het werkelijke beleid neemt toe.

    De beloofde terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Irak zal niet op 16 maanden gebeuren, maar minstens 19 maanden en mogelijk zelfs langer. Er wordt daarbij verwezen naar Amerikaanse militaire aanwezigheid op langere termijn in bijvoorbeeld Bosnië of Zuid-Korea. Als de huidige troepen uit Irak worden teruggetrokken, is het overigens alleen maar om ze naar Afghanistan te sturen.

    Heel wat onderdelen van het gehate beleid van Bush worden verder gezet onder Obama, maar dan wel met hier en daar verschilpunten. Obama trekt de wereld rond met een grote lach en deelt er schouderklopjes uit. Het doel van het VS-imperialisme is echter niet veranderd. En ook Obama zelf is een traditionele politici die werd gesponsord door de grote bedrijven en financiële instellingen. Regering en patronaat willen ook in de VS de crisis laten betalen door de gewone werkende bevolking.

    Het VS-imperialisme bouwt haar bondgenootschappen iets slimmer uit, maar blijft wel zelf bepalen wie al dan niet een vijand is. Europese landen moeten maar volgen en tegelijk een deel van de financiële en militaire lasten dragen. Obama is wat dit betreft overigens een betere vertegenwoordiger van de belangen van het VS-imperialisme dan Bush.

    Deze crisis heeft verregaande gevolgen, maar maakt op zich geen einde aan het kapitalisme. Het kapitalisme heeft al vele crisisen en wereldoorlogen doorstaan. Het verdwijnt niet zonder het bewust ingrijpen van de arbeidersklasse. Als dat uitblijft, zullen kapitalisten steeds weer manieren vinden om het voort te laten bestaan. Als een parasiet op het lichaam van de arbeidersklasse desnoods, zich voortslepend van crisis naar crisis, maar voortbestaan blijft het, tenzij de arbeidersklasse er een einde aan maakt en de macht in de samenleving naar zich toe trekt. Het kapitalisme vernietigt de planeet aarde en alles wat op de aarde leeft.

    Er is nood aan een nieuwe antikapitalistische partij. LSP zou daar een onderdeel van vormen. De verkiezingscampagne van LSP is belangrijk om een antikapitalistisch programma naar voor te brengen bij de verkiezingen.

    maandag 16 maart 2009

    woensdag 11 maart 2009

    Frankrijk: nieuwe anti-kapitalistische partij

    In Frankrijk wordt een nieuwe partij opgezet, de NPA (Nouveau Parti Anticapitaliste), rond de populaire postbode Olivier Besancenot. Het initiatief voor deze NPA kwam van de Franse LCR dat zich in de NPA heeft ontbonden. Gauche Révolutionnaire, de Franse zusterorganisatie van LSP, is actief binnen de NPA (maar heeft zich uiteraard niet ontbonden). De oprichting van de NPA kreeg heel wat media-aandacht, soms ook negatieve. In een lezersreactie beantwoordt Etienne Heyndrickx een negatief artikel over de NPA.

    Onder de titel “Besancenot: de mens zonder oplossingen” heeft het zeer liberale weekblad Challenges een artikel geplaatst in zijn nummer van 5 februari. De enorme media-aandacht voor Besancenot is opvallend.

    Besancenot is een Franse postbode die zich voor de LCR kandidaat stelde voor de presidentsverkiezingen. In 2002 haalde hij 4,25 % of 1.210.581 stemmen. Vijf jaar nadien in 2007 behaalde hij 4,08 % of 1.498.581 stemmen, 287.019 meer dan in 2002. Links van de PS versterkte Besancenot zijn positie tegenover andere publieke figuren van LO of PCF.

    Het artikel van het weekblad Challenges beperkt zich tot beledigingen en verwijten. Op dit ogenblik wordt het kapitalisme in zijn hart getroffen. De verdedigers van dit systeem blijven bij het ordewoord van Margaret Thatcher: “Er is geen alternatief.” Een aantal verdedigers van het kapitalisme lijkt niet te kunnen vatten dat radicaal-links geen reddingsplan voor het kapitalisme naar voor brengt, maar wel opkomt voor een breuk met dit systeem omdat wij niet willen dat de meerderheid van de bevolking zou moeten opdraaien voor de gevolgen van de globale crisis van het systeem. Wij hebben overigens ook voor het begin van de crisis reeds moeten betalen om hun winsten te vergroten.

    Wij vertrekken niet van wat “realistisch” is binnen de grenzen van het winstsysteem dat vandaag in crisis is. Wij vertrekken van wat nodig is voor de werkenden, gepensioneerden, werklozen, jongeren,... Er zijn voldoende middelen aanwezig om iedereen een iedereen toe te laten om niet enkel te overleven maar ook goed te leven.

    Het is dan ook bizar dat een blad als Challenges beweert dat linkse voorstellen geen oplossing zouden bieden. Een genationaliseerde banksector onder gemeenschapscontrole of gratis en degelijk openbaar vervoer zouden beter zijn dan te blijven geld pompen in ondernemingen die deze overheidsmiddelen gebruiken om af te danken en te herstructureren. De fiscale fraude bedraagt miljarden euro, de superrijken betaalde steeds minder belastingen. En nu willen regering en patronaat opnieuw de arbeiders laten betalen voor de crisis.

    Voorstellen die uitgaan van de behoeften van de meerderheid van de bevolking zijn volgens Challenges “geen oplossing”, maar is het afbouwen van de openbare diensten dan wel een oplossing? De afgelopen jaren is de situatie onhoudbaar geworden in de zorgsector of het onderwijs. Er zou net dringend moeten geïnvesteerd worden in de openbare diensten, wat meteen ook duizenden jobs zou creëren. Waarom geen gemeenschapsmiddelen gebruiken om jobs te creëren in de plaats van om herstructureringen en afdankingen te financieren?

    We kunnen geen oplossingen verwachten van diegenen die verantwoordelijk zijn voor de huidige crisis en die de hele mensheid op de rand van een sociale ramp brengen met een sterke toename van werkloosheid, armoede, miserie,...

    Eisen die vertrekken vanuit de behoeften van de meerderheid van de bevolking kunnen worden gerealiseerd op basis van strijd. In april 1968 was het voor liberale bladen wellicht ook “onrealistisch” om een verhoging van de minimumuitkeringen met 30% te eisen. Twee maanden later werd dat nochtans gerealiseerd tegen de achtergrond van een algemene staking. Wat toen kon, kan ook vandaag nog.

    Om onze eisen te verwezenlijken, is er een breuk met het kapitalisme nodig. In ons socialistisch alternatief weigeren we een deel van het resultaat van onze arbeid af te staan aan een kleine toplaag. We willen geen “betere verdeling” van de rijkdom, we willen gemeenschapscontrole over alle rijkdom. De onteigening van de kapitalisten en het doorvoeren van arbeiderscontrole is noodzakelijk om een nieuwe samenleving op te bouwen waarin geen plaats is voor uitbuiting en miserie.

    We moeten ons bevrijden van de zogenaamde “vrije markt” economie. Het is geen oplossing om met dit systeem verder te gaan, het kapitalisme brengt geen vooruitgang. We moeten opkomen voor een socialistische samenleving. Vandaag is er nog geen massale beweging in die richting, maar we moeten toch al bouwen aan een krachtsverhouding daartoe.

    De NPA kan een nuttig instrument worden om die krachtsverhouding te versterken. Dat is waarom LSP de ontwikkeling van NPA positief vindt en waarom de Franse zusterorganisatie van LSP er actief aan meewerkt. In ons land is er nood aan een nieuwe arbeiderspartij, een samenwerking van radicaal-links zou een goede aanzet zijn om het potentieel duidelijk te maken. Jammer genoeg is er echter geen bereidheid bij groepen als PvdA en SP.a-Rood om in die richting te gaan. SP.a is een deel van het systeem, er is door die partij resoluut gekozen voor het medebeheren van dit systeem en de vrije markt werd omarmd. Het zal niet meer mogelijk zijn om die SP.a te veranderen. Er is nood aan een sterke linkse factor, naast de SP.a.