De nieuwe film van Michael Moore “Capitalism: A Love Story” kwam op vrijdag 2 oktober uit in meer dan 1.000 bioscopen in de VS. De film brengt een eenvoudige boodschap: “het kapitalisme is slecht” en moet vervangen worden door een systeem dat de belangen van de gewone bevolking laat voorgaan op de winst.Change and Hope …. forget it.
Hoe staat het daar nu mee? Slecht, zo blijkt. Israël, dat al sinds 1967 een bezettende macht is, beschikt al jaren over een uitzonderingsstatuut als het gaat over het respecteren van de mensenrechten of meer algemeen het internationaal recht. In de Veiligheidsraad van de VN houden de VS al enkele decennia elk resolutie tegen die te zwaar op de Israëlische maag dreigt te vallen. Jaarlijks stort Washington tegen de 3 miljard dollar aan militaire steun op de rekeningen van het Israëlische ministerie van Defensie. De VS onderhouden daarnaast uitstekende militaire relaties met het land, ook onder het huidige presidentschap. Hoewel president Obama zich vastberaden lijkt te tonen in zijn verzet tegen de uitbreiding van joodse nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever, is daar op vlak van beleidsdaden weinig van te merken. Integendeel.
Volgens de Washington Times (2/10) heeft Obama tijdens het bezoek van de Israëlische premier Netanyahu aan het Witte Huis in mei van dit jaar, zijn goedkeuring uitgesproken over een al vier decennia oude geheime overeenkomst waarbij Israël zijn nucleair arsenaal mag behouden zonder dat het land de internationale inspecties moet ondergaan. Dat staat in schril contrast met de manier waarop Iran over zijn vermeend nucleair wapenprogramma wordt aangepakt en met initiatieven vanuit de Verenigde Naties om van het Midden-Oosten een kernwapenvrije zone te maken. Israël is een van de vier landen wereldwijd die geen partij is bij het Non-proliferatieverdrag. Dat heeft ook Duitsland niet gehinderd om het Israëlische nucleaire arsenaal zelfs een duw in de rug te geven. Enkele weken terug leverde Berlijn twee hypermoderne onderzeeërs van waarop nucleaire wapens kunnen worden afgevuurd. Israël bezit er inmiddels 5 exemplaren van. De jongste levering ging gepaard met een Duits subsidiebedrag van meer dan 300 miljoen Euro, goed voor een derde van de totale kostprijs.
Er valt dus uiteraard heel wat te zeggen over het feit dat deze president een prijs krijgt terwijl hij een illegale oorlog in Irak voert en die in Afghanistan zelfs uitbreidt, terwijl hij het grootste budget voor defensie ter wereld verder zet en geen enkele militaire basis van zijn land waar ook ter wereld sluit (hij zou heel wat meer kunnen besparen dan pakweg de Belgische regering op dat gebied!). Natuurlijk is het hypocriet om een dergelijk man een vredesprijs toe te kennen, laat staan de meest prestigieuze vredesprijs die er bestaat: de Nobelprijs
Obama verdedigt hetzelfde systeem waar Moore een brandende kritiek op levert in zijn film. Obama is geen socialist maar probeert net om het kapitalistisch systeem te redden van een vernietigende Grote Depressie zoals deze waarmee Roosevelt destijds werd geconfronteerd. Het is geen toeval dat de centrale economische adviseurs van Obama banden hebben met Goldman Sachs en andere grote bedrijven van Wall Street. In de plaats van de gewone Amerikanen centraal te stellen, zijn het de belangen van de banken en het winstsysteem die centraal staan.
November 2009: de eerste betoging van zwarte Amerikanen tegen de eerste zwarte president van de VS. Volgens de betogers zet Obama “de imperialistische agenda van Washington” voort.”We stellen vast dat Barack Obama de blanke macht met een zwart gezicht vertegenwoordigt”, riep een van de betogers door een megafoon. “Hij is een instrument van onze imperialistische vijanden. We eisen onze vrijheid en we eisen de onmiddellijke terugtrekking van alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan”, voegde Omali Yeshitela, de voorzitter van burgerrechtenbeweging 'Black is Back', eraan toe.
De betogers eisten ook dat Obama het Amerikaanse militaire commando in Afrika (Africom) ontbindt, niet meer intervenieert in Venezuela en een einde maakt aan het embargo tegen Cuba en Zimbabwe.
Charles Baron, gemeenteraadslid van New York en voormalig lid van de Black Powerbeweging Black Panthers, verweet Obama dat hij zich niet bezighoudt met het lot van de arme Afro-Amerikaanse bevolking. 'We zijn niet tevreden over hem (...). De hoop op verandering was slechts een illusie voor de zwarte bevolking', zegt Baron.
Er is nood aan een andere samenleving waarin de belangen en behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan. Dat is een socialistische samenleving. Werk mee met LSP aan de opbouw van een socialistisch alternatief op het kapitalisme dat ons steeds opnieuw crisis en miserie brengt!
Bronnen: Uitpers, LSP
Geen opmerkingen:
Een reactie posten